Rozdział 7. - Parapetówa.

Czas leci a czytelników mi przybywa... Dziękuje obecnie jest chyba 7 komentatorek i 1 obserwator :)

===============================================================

Lodo

Rano obudziły mnie złośliwe promienie słoneczne które wdarły się przez okno mojej sypialni. Niechętnie zwlekłam moje zwłoki z łóżka i ruszyłam do łazienki. Ogarnęłam się i efekt był taki:

Stałam przed lustrem gapiąc się w moje odbicie.-Co jest ze mną  nie tak? Dlaczego nie mam chłopaka do tej pory? Czy jestem aż tak okropna?- te pytania ciągle krążyły po mojej głowie. Otrząsnęłam się z „transu” i zeszłam na śniadanie. Mama z tatą czekali już tylko na mnie. Przywitałam się i zasiadłam do stołu. Po skończonym śniadaniu nie miałam nic do roboty więc postanowiłam zadzwonić do Tini.

T-Halo?

L-Hej Tini mam taki pomysł…

T-Nawijaj

L-No bo ja nic dzisiaj nie mam do roboty to może urządziłybyśmy u ciebie z dziewczynami takie małe pidżama party?

T-Sorry Lodo ale ktoś cię wyprzedził. Dzisiaj rano był u mnie i stwierdził że musi być parapetówa. A ja głupia się zgodziłam i teraz nie dość że muszę wszystkich obdzwonić to jeszcze iść na zakupy i przygotować wszystko.-westchnęła.

L-Eh on i te jego pomysły… Toni wiesz co to ja ci pomogę, teraz wszystkich obdzwonię, a później przyjdę do ciebie z dziewczynami i wszystko przygotujemy a ty idź tylko na zakupy.

T-Dzięki Lodo jesteś wielka. A co do pidżama party do pomyślimy o tym jutro. Kocham Cię. Pa!

L-Pa!

Rozłączyłam się i zaczęłam obdzwaniać wszystkich naszych przyjaciół…

Tini

Jestem Lodo taka wdzięczna że mi pomoże teraz zapewne siedziałam bym przyklejona to komórki ale dzięki niej nie muszę. Wyszłam z domu, wyglądałam tak:

Schyliłam głowę aby włożyć klucze do torebki kiedy poczułam że się z kimś zderzam. Spodziewałam się pocałunku z betonem ale ten ktoś mnie złapał. Podniosłam wzrok i wszystkie złości ze mnie zleciały. Osobą z którą się zderzyłam był Jorge.

-Cześć. Przepraszam gapa ze mnie.-powiedziałam.

-Hej. Nie przepraszaj to moja wina zagapiłem się.-powiedział stawiając mnie na nogi.

-Dzięki że mnie złapałeś, ominęło mnie niemiłe spotkanie z chodnikiem.

-Czułem się zobowiązany uratować tak piękną dziewczynę jak ty.- lekko się zarumieniłam.

-Dobrze a więc czy mój bohater ma ochotę iść ze mną do sklepu?- zapytałam.

- Chętnie.- odpowiedział i ruszyliśmy do marketu.

Po drodze śmialiśmy się, wygłupialiśmy i gadaliśmy o wszystkim a jednocześnie niczym. Bardzo dobrze czuję się w jego towarzystwie. Na pierwszy rzut oka widać że to mój najprawdziwszy przyjaciel.  Po zrobionych zakupach Jorge pomógł mi wnieść zakupy do środka i poszedł do siebie. Ja rozpakowałam mój przybytek i zadzwoniłam do Lodovici. Powiedziała że będą za chwilę. I rzeczywiście po pięciu minutach usłyszałam dzwonek do drzwi. Wpuściłam moje przyjaciółki do środka i zaczęłyśmy gotować. Zrobiłyśmy 3 pizze, latanię i do misek wysypałyśmy chrupki, żelki, pianki, ciastka itp. Postawiłyśmy na stole dużą coca cole, mirindę i 7ap’a. Gdy wszystko było gotowe ruszyłyśmy na górę do mojej sypialni szykować się na imprezę, bo dziewczyny wzięły swoje ubrania i chciały szykować się razem ze mną. Zaczęłyśmy od makijażu potem były fryzury i na końcu malowanie paznokci. Potem założyłyśmy nasze sukienki wyglądałyśmy odlotowo:

 (od autora: 1-Tini, 2-Lodo, 3-Mechi, 4-Alba, 5-Cande)

Gotowe już zeszłyśmy na dół gdzie czekali chłopaki, bo przyszli wcześniej jak się szykowałyśmy. Siedzieli na kanapie i oglądali MyLittlePony. Po cichu zeszłyśmy i stanęłyśmy za nimi-ani drgnęli.

-Bu!- krzyknęłyśmy a oni jak poparzeni  zeskoczyli z kanapy. Gdy nas zobaczyli o mało im oczy na wierzch nie wyskoczyły. My tylko cicho zachichotałyśmy zadowolone z efektu.

-P-p-pieknie w-w-wyglądacie.-zdołali wydukać.

-Dziękujemy.- odpowiedziałyśmy.

Wszystko było cudowne jedzenie, muzyka, towarzystwo. Ne pamiętam kiedy ostatnio się tak bawiłam. Chłopaki wyciągnęli dziewczyny do tańca, a ja z Jorge i Nico siedzimy na kanapie i na nich patrzymy. Spojrzałam w kąt koło okna i zobaczyłam Mechi z Rug’em całujących się. Spojrzałam na prawo obok wejścia do kuchni byli Lodo i Xabi też całujący się. Z Albą Facu o raz Candei Samu było podobnie bo też się całowali tylko w innych miejscach. To byo mega dziwne. Ok. no dobra one mi mówiły że im się podobają ale nie wiedziałam że tak szybko do tego dojdzie, czułam się niezręcznie. W sumie to oni są pod wpływem alkoholu więc jutro mało będą pamiętać. Szturchnęłam Jorge i wskazałam na naszych przyjaciół. On wytrzeszczył oczy zdołał wydusić tylko ciche „Wow”.

Westchnęłam. Ja i Jorge piliśmy najmniej no bo ktoś w końcu musiał później pozbierać te zwłoki. Zaczęła lecieć szybka piosenka, a Nico wszedł na stół i zaczął tańczyć. Po chwili pijany zasnął na tym stole. Śmiałam się jak głupia. Jorge wstał i zaprosił mnie do tańca. Zgodziłam się no bo przecież co mi szkodzi. Ruszyliśmy na środek salonu i akurat zaczęła lecieć wolna piosenka. Jorge złapał mnie w tali a ja swoje ręce zarzuciłam na jego szyję. Czułam się jak w niebie nie wiem w sumie dlaczego. Po chwili spojrzeliśmy sobie w oczy ta chwila była magiczna. Jorge powoli się do mnie zbliżał i nasze usta dzieliły już tylko milimetry nagle zamknęliśmy tą odległość w namiętnym pocałunku. Trwało to jakieś 10/15 min. Speszeni oderwaliśmy się od siebie wdychając łapczywie powietrze. Przez resztę wieczoru się unikaliśmy, ja zmęczona zasnęłam na kanapie…