Rozdział 4 - "Tak jest Mamo!"

"Najlepszym przyjacielem jest ten kto nie pytając o powód smutku potrafi przywrócić radość z życia"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Mechi                                    

Właśnie idę do Tini. Mam nadzieję, że nic jej się nie stało, bo nie wybaczyłabym sobie tego. Doszłam do drzwi i zapukałam.

Nie czekałam długo aż ktoś je otworzy. Zastałam w nich zapłakaną Martinę.

- O Boże... Kochana, co się stało ? - spytałam przejęta.

- Wejdź do środka. - powiedziała przez łzy.

Weszłam do środka i usiadłam na kanapie, a bok mnie zajęła miejsce Tini.

- A teraz powiedz, co się stało ? - spytałam.

- Gdy obudziłam się rano wykonałam poranne czynności, a następnie postanowiłam pooglądać telewizję. Nagle usłyszałam dzwonek i zgadnij kto stał w drzwiach... - powiedziała łkając.

- Nie wiem... Peter ? - odpowiedziałam.

- Tak i zgadnij czego ode mnie chciał...

- Niech zgadne... Chciał do ciebie wrócił ? - spytałam.

- Tak !!! - powiedziała i wybuchła płaczem, a ja ją przytuliłam.

- A co konkretnie mówił ? - spytałam. 

- Mówił, że podjął zbyt pochopną decyzję pod wpływem emocji i mówił, że bardzo tego żałował. Mówił też, że mnie kocha. - powiedziała łkając.

- A ty co mu odpowiedziałaś ? - spytałam.

- Powiedziałam mu, że trafiłam przez niegodo szpitala i przez najbliższy tydzień nie mogliśmy przez to nagrywać!!! On pewnie myślał, że jak mi powie, że żałujes, przeprasza i bardzo mnie kocha to wynagrodzi  mi te wszystkie krzywdy i powiedziałam mu, że cierpiałam przez niego i nie potrafię mu już wybaczyć. - powiedziała i wtuliła się we mnie. Nienawidze gdy moi przyjaciele są smutni. Wtedy chce mi się płakać.

- Tini... On nie był ciebie wart. Jest zwykłym dupkiem i idiotą przez to co zrobił - zaczęłam - Wiem, ze go kochałaś, ale trzeba iść dalej przez życie i się nie poddawać przez jednego faceta. Musisz mu pokazać, że jesteś silna i nie wie co stracił. Stracił wspaniałą, utalentowaną, piękną dziewczynę, która jest w stanie osiągnąć wszystko. Masz mnie, Jorge, Lodo, Cande, Albe, Rugga i resztę naszzej ekipy. Pamiętaj, my zawsze będziemy dla ciebie oparciem we wszystkich sytuacjach. - skończyłam swój monolog z uśmiechem.

- Masz rację Mechi... Muszę być silna... Pokaże temu idiocie, że mogę być nie tylko szczęśliwa z nim, ale i z innym facetem. - powiedziała, otarła łzy i się uśmiechnęła.

- I taka postawa mi się podoba. - powiedziałam i przytuliłam się do niej.

- Dziękuje. - powiedziała. 

- Nie dziękuj, od tego mnie masz. - powiedziałam z uśmiechem.

- Jadłaś dziś coś oprócz śniadania ? - spytałam.

- Nie. - odpowiedział.

- Dobra... Ja muszę już iść, a ty masz zjeść obiad, ogarnąć się, pościelić łóżko, posprzątać w pokoju, umyć się... - wyliczałam na palcach rzeczy, które ma zrobić.

-Tak jest Mamo! - powiedziała z uśmiechem.

-Ej nie przeginaj!-zaśmiałyśmy się.

Pożegnałyśmy się przytulasem i buziakiem w policzek, a ja wyszłam z jej domu.

Tini
Następny dzień:

Jest 20. Siedzę na kanapie i oglądam swój ulubiony serial. Dzisiaj byłyśmy z dziewczynami na małych zakupach i trochę się wyluzowałam. Bardzo boli mnie to jak Peter mnie skrzywdził ale staram się o tym nie myśleć. Postanowiłam zrobić sobie kolację. Postawiłam na kanapki bo tak szczerze to jestem leniem. Wyciągnęłam potrzebne składniki i zaczęłam przygotowywać posiłek. Razem z jedzeniem, sprzątaniem, zmywaniem itp. zajęło mi to około 1h. Usiadłam z powrotem na kanapę i kontynuowałam oglądanie. Po 10 minutach usłyszałam dzwonek do drzwi. Przestraszona wstałam, obawiałam się najgorszego. Ostrożnie otworzyłam drzwi. Niestety moje obawy się spełniły...

Jorge

Siedziałem sobie w domu i oglądałem zdjęcia na laptopie kiedy usłyszałem dźwięk SMS'a. Spojrzałem na wyświetlacz. Nadawcą SMS'a była Tini.
Od Tinita :*
"POMOCY!!!"
Nie wiedziałem o co jej chodzi ale wiedziałem tyle że ona by mnie nie wkręciła. Zgarnąłem telefon i kluczyki od samochodu, założyłem buty i kurtkę i jak torpeda wyleciałem z domu. Wsiadłem do samochodu i popędziłem do Tini. Gdy dojechałem podbiegłem do drzwi. Zapukałem. Nikt nie otwierał. Usłyszałem płacz i krzyki Tini. Drzwi były otwarte więc wszedłem do środka. Zobaczyłem tam...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hey...

Piszę ten rozdział z gorączką bo moja kochana sis by mnie zabiła.

Stwierdziła że mam go napisać i koniec :/

Dzięki ci kochana Natalko xD

A co do Natalii to perspektywa Mechi jest pisana przez nią ;*

Sorry że nie było rozdziału przez dwa tyg. ale miałam testy itp.

A teraz jeszcze ta choroba :/

Niedługo rozdział na CUTMWR ;)

Dobra nie rozpisuję się ;)

Paaaaa ;*

Blair <33