Rozdział 2 - "Zrezygnuj z Roli..."

Rozdział dedykuję Tini Verdas *.* Której blog jest wspaniały <3

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

-Peter...

-I co teraz też mi powiesz że nic do niego nie czujesz?! Wszystko widziałem! Ty grasz tak jak byś na serio z nim była!!!

-Peter ja po prostu staram się jak mogę! Wczuwam się w bohaterkę i tyle! Dlaczego mi nie ufasz?! Kocham Cię, a ty w to nie wierzysz! Co ja mam zrobić?! No powiedz co?!-zaczęłam płakać.

-Zrezygnuj z roli...-powiedział cierpko.

-No ciebie to chyba Bóg opuścił! Nigdy nie zrezygnuje z tego co kocham! Jesteś zwykłym egoistą!!! Nigdy o mnie nie myślisz!!! Nie zrezygnuje z roli!!!-wykrzyczałam płacząc.

-Nie zrezygnujesz z roli? Z tego co kochasz? Chyba raczej z całowania Jorge!!! Bo przecież to najbardziej kochasz w tej swojej pieprzonej roli!!!

-Dobrze wież że tak nie jest.-w środku biłam się z myślami.

-Martina ja już tak dłużej nie mogę!

-Co chcesz przez to powiedzieć?-zaczęłam cała drżeć.

-To koniec.-wyszedł trzaskając drzwiami.

Zsunęłam się bezradnie po ścianie i schowałam twarz w dłonie. Usłyszałam pukanie do drzwi. Nie odzywałam się tylko ciągle szlochałam. Po chwili ten ktoś wszedł.

-Tini reżyser cię woł... Ej co się stało?!-usłyszałam na początku melodyjny a po chwili zmartwiony głos Jorge.

-Peter... o-o-nnn ze m-m-ną -ze-ze-zerwał.-wtuliłam się w Jorge i zaczęłam moczyć jego koszulę.

-Ciiii będzie dobrze. Nie martw się on nie jest wart twoich łez.-pocieszał mnie szatyn.

-Ale ja go kocham...

*

Idę do domu. Może Peter to przemyślał i mi wybaczy... Jednak moje nadzieje prysły gdy zobaczyłam go z moimi walizkami przed naszym jego domem. 

-Peter ja...

-Wypierdalaj!

-Peter proszę cię...

-Wypierdalaj powiedziałem!!!-krzyknął i mnie popchnął oraz trzasnął drzwiami. Spadłam ze schodów i poczułam przeszywający ból w okolicach głowy. Usłyszałam tylko jak ktoś woła moje imię, potem była już tylko ciemność...

Jorge

Od ponad 15 minut próbuję obudzić Tini, a ona nie reaguję. Postanowiłem zadzwonić po karetkę. Po pięciu minutach zabierali ją już do karetki. Na szczęście pozwolili mi jechać razem z nią. Na miejscu zadzwoniłem po naszych przyjaciół, zjawili się natychmiastowo. Poprosiłem Samu i Nico żeby zabrali jej walizki do mnie. Tini jeży właśnie na sali a obok niej stoją lekarze. Nagle maszyny zaczęły pikać a chyba z pięciu lekarzy biegać wokół niej. Nie wiedzieliśmy co się stało. Po chwili wyszedł lekarz i wszyscy wstali na równe nogi.

Stephi

Gdzie ten Jorge!? Miał być godzinę temu! Już i tak jestem wkurzona przez to że musiał całować się z tą suką Martiną! Zadzwonie od niego.

-Halo?

-Jorge gdzie ty jesteś masz mnie zawieźć do fryzjera a potem do kosmetyczki i iść ze mną na zakupy!

-Nie mogę Tini jest w szpitalu.

-No i?

-To że nigdzie cię nie zawiozę! Pa!!!

Jak on może?! Zemszczę się na tej kurwie!!! Zresztą na Jorge też!!!

Jorge

Lekarz nie miał dobrych wieści. Gdy je usłyszałem aż opadłem na krzesło...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hej :)

O to rozdział 2 :D

Mi się podoba :)

Jest krótki ale ja muszę sprzątać bo jutro mam imprezę urodzinową ;D

No to rozdział w przyszły weekend ;p

Zapraszam na bloga którego przejęłam po Weronice Salvatore :*

Niedługo rozdział 23 ;*

No to tyle :*

Bayoooo ;3

Blair <33